محمد عطریانفر عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در بخشی از گفتگوی تفصیلی خود با خبرآنلاین در خصوص نامه اخیر آیت الله موسوی خوئینی‌ها خطاب به رهبر معظم انقلاب، اظهار داشت: نسبت به نامه آقای موسوی خوئینی‌ها دو رویکرد افراط و تفریطی شکل گرفت. برخی از نیروهای آرمان خواه اصلاح طلب نامه مذکور را اقدامی تاریخی، شکوهمند و در قد و قامت اشغال سفارت آمریکا دانستند که این بیان، نگرش کاملا افراطی وناموجه بود. نقطه مقابل برخی اشخاص رادیکال اصولگرا از این نامه به عنوان دروازه ورود به رویکرد براندازی و حتی خروج ایشان از قطار انقلاب نام بردند که این نگرش نیز صحیح نبود.
وی گفت: موضوع نامه‌نگاری به رهبرانقلاب بارها و از سوی اصلاح طلبان رخ داده است. حتی ضرورت نامه‌نگاری با رهبری از سوی مجمع روحانیون مبارز، پیشتر در این مجمع مطرح شده بود و برخی از اعضای مجمع از آقای موسوی خوئینی‌ها برای نگارش نامه درخواست کرده بودند که ایشان مقاومت کرده و حتی سایر اعضا را از اقدام مشابه باز می‌داشتند. دلیل مطرح شده از سوی آقای موسوی خوئینی‌ها این بود که نامه‌نگاری دردی از دردهای اصلاح طلبان را دوا نمی‌کند
عطریانفر ادامه داد:نکته حائز اهمیت در ماجرای نامه‌نگاری به رهبر انقلاب این است که تنها شخصیتی که در درون اصلاحات مجال دیدار مستقیم با رهبر انقلاب و ارتباط سهل الوصول با دفتر ایشان را داشته، شخص آقای موسوی خوئینی‌ها بوده است. در حالی که این موقعیت نه تنها برای سایر اعضا مجمع روحانیون مبارز، بلکه برای آقای سید محمد خاتمی نیز وجود نداشته است.
عضو حزب کارگزاران گفت: سوال اصلی اینجاست که چرا آقای موسوی خوئینی‌ها به جای دیدار مستقیم، اقدام به نامه‌نگاری کرده‌اند و پیام خود را از موضع حضوری و اثربخش ترانتقال نداده‌اند؟ موضوع دیگر این است که چرا نامه، سرگشاده ارسال شده است؟ این سوالات برای بسیاری از شخصیت‌های عالم سیاست همچنان بی پاسخ مانده است و تنها شخص ایشان می‌توانند به آنها پاسخ داده و کسی حق ندارد بی دلیل این شخصیت را مورد هجمه قرار دهد.
