به گزارش روز جمعه ایرنا، «محمد جواد ظریف» در پاسخ به بیانیه ٣ کشور اروپایی در توییتی نوشت: آیا بند ۳۶ برجام را خوانده‌اید؟ آیا سه شریک اروپایی بند ۳۶ برجام و نامه‌های متعدد ایران بر این اساس را خوانده‌اند؟ طبق کدام منطق ایران موظف به متوقف کردن آن دسته از اقدامات اصلاحی است که یک سال تمام بعد از خروج آمریکا از برجام که همچنان به نقض توافق ادامه می‌دهد اتحاذ کرده است؟ سه کشور اروپایی برای انجام وظایف خود چه کاری انجام داده‌اند؟
به گزارش ایرنا، بیانیه مشترکی (جمعه) از سوی تروئیکای اروپایی صادر شده و وزارت خارجه آلمان آن را منتشر کرد که در این بیانیه آمده است: ما دولت های آلمان، فرانسه و انگلیس نگرانی عمیق خود را از تایید تولید اورانیوم فلزی در ایران از سوی آژانس بین المللی انرژی اتمی که مغایر با توافق هسته ای وین است، ابراز می کنیم.
سه کشور اروپایی بدون اشاره به نقض مداوم تعهدات برجامی از سوی خود و خروج یکجانبه آمریکا از آن مدعی شدند که بنا بر این توافق، ایران موظف است تا ۱۵ سال اورانیوم فلزی را نه تولید و نه تحصیل کرده و به توسعه و تحقیق در خصوص اورانیوم فلزی بپردازد.
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: همانطور که در بیانیه ۱۶ ژانویه تاکید کردیم ایران توجیه غیرنظامی برای این اقدامات که گام مهمی برای تولید سلاح اتمی است، ارائه نکرده است. ما از ایران می خواهیم هر چه سریعتر به این اقدامات بدون فوت وقت خاتمه داده و هیچ اقدام جدیدی مغایر با توافق هسته ای انجام ندهد.
تروئیکای اروپایی همچنین مدعی شد که ایران با کاهش بیشتر تعهدات هسته ای خود شانس دستیابی به اهداف برجام با تلاش های دیپلماتیک جدید را از بین می برد.
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دو روز قبل به کشورهای عضو اعلام کرد تجهیزات جدیدی در تاسیسات هسته‌ای اصفهان مستقر شده و ایران تولید اورانیوم فلزی را از۲۰ بهمن (۸ فوریه) شروع کرده است.
آلمان، فرانسه و انگلیس، تروئیکای اروپایی امضاکننده برجام در حالی با اشاره به مصارف نظامی اورانیوم فلزی، از فعالیت ایران در این زمینه ابراز نگرانی می کنند که عملا هیچ اقدامی در برابر آمریکا برای پایان دادن به تحریم های ضدایرانی اش و بازگشت به این توافق بین المللی انجام نداده اند.
ایران در واکنش اعتراضی به پایبند نبودن آمریکا و دیگر طرف ها به تعهدات برجامی، بخش هایی از تعهدات خود را در این توافق کاهش داده است.
بند ۳۶ توافق برجام از دسته بندهایی در این توافقنامه است که به ایران امکان اقدام متقابل در صورت بد عهدی طرف مقابل را می دهد.
در ماده ۳۶ برجام آمده است: چنانچه ایران معتقد باشد که هر یک یا کلیه گروه ۱+۵ تعهدات خود را رعایت ننموده اند، ایران می‌تواند موضوع را به منظور حل و فصل به کمیسیون مشترک ارجاع نماید. کمیسیون مشترک ۱۵ روز زمان خواهد داشت تا موضوع را فیصله دهد، چنانچه هر عضو معتقد باشد که موضوع پایبندی، فیصله نیافته است می‌تواند موضوع را به وزیران امور خارجه ارجاع دهد. وزیران ۱۵ روز فرصت خواهند داشت تا موضوع را فیصله دهند، پس از بررسی کمیسیون مشترک- همزمان با (یا به جای) بررسی در سطح وزیران – خواه عضو شاکی یا عضوی که اجرای تکالیفش موضوع بوده است می‌تواند درخواست نماید که موضوع توسط یک هیئت مشورتی که متشکل از سه عضو خواهد بود بررسی شود. هیئت مشورتی می‌بایست نظریه غیرالزام آوری را در خصوص موضوع پایبندی ظرف ۱۵ روز ارائه نماید. چنانچه متعاقب این فرآیند ۳۰ روزه موضوع فیصله نیابد، کمیسیون مشترک در کمتر از ۵ روز نظریه هیات مشورتی را با هدف فیصله موضوع بررسی خواهد کرد. چنانچه موضوع کماکان به نحو مورد رضایت طرف شاکی فیصله نیافته باشد، و چنانچه طرف شاکی معتقد باشد که موضوع، مصداق «عدم پایبندی اساسی» می‌باشد، آنگاه آن طرف می‌تواند موضوع فیصله نیافته را به عنوان مبنای توقف کلی یا جزئی اجرای تعهداتش وفق برجام قلمداد کرده یا به شورای امنیت سازمان ملل متحد ابلاغ نماید.»
