فضای سیاسی این روزهای کشور، متاثر از بازی آمد و نیامد چهره هایی است که حالا اسب اراده رقابت در میدان انتخابات پیش از موعدی زین می کنند که پس از حادثه سقوط بالگرد رییس جمهور رقم خورده است.
اگرچه طبق قانون اساسی ظرف ۵۰روز باید انتخابات ریاست جمهوری برگزار و رییس دولت انتخاب شود اما باید دید که در این مدت کوتاه چه کسانی با چه برنامه و هدف گذاری ها برای رفع مشکلات و چالش های پی روی مردم و کشور پای به این میدان می گذارند.
آنچه در گذشته خیزش های اینچنینی برای رقابت انتخاباتی با همه وجود مهلت و زمان مشاهده شد، بسیاری از آدم ها بدون هیچ برنامه مشخص تنها در متاثر کردن فضای جامعه با شعارهای بی پشتوانه پای در صحنه ثبت نام گذاشته و برخی هم با عبور از فیلترها در رقابت حاضر شدند و حتی به کرسی مورد نظر تکیه دادند اما به دلیل نداشتن برنامه های راهبردی و حتی با عبور از چشم اندازهای ترسیم شده نه تنها اجری بر رفع چالش ها نگذاشتند بلکه سنگ پیش پای توسعه کشور و رفع محرومیت های ملت چشم انتظار وعده ها شدند که نتیجه اش همینی است که می بینیم.
آنچه اکنون سووال پیش روی ملت است اینکه در این زودهنگامی و وقت محدود، مدعیان رفع چالش های کشور در حوزه های مختلف با کدام برنامه و راهبرد گام خواهند برداشت.
جالب توجه اینکه بسباری در اظهار نطر های خویش قصد ورود به انتخابات را افزایش مشادکت اعلام می کنند که باید پاسخ داد، مشارکت مردم در پای صندوق ها به شما ارتباطی ندارد بلکه بخشی از آن مربوط به فعال بودن احزاب، گروهها و تشکل های مردم نهاد است که با پشتیبانی از برنامه های کاندیداها زمینه های مشارکت را فراهم می آورند.
اکنون در این شرایط باید از مدعیان پرسید برنامه چه در آستین داربد و مانیفست عبورتان از بحران های فعلی کشور با توجه به عملکرد های نادرست گذشتگان چیست.
آنانکه امروز با کت و شلوارهای نمادین احساس تکلیف کرده اند ایا به همان مسیر خواهند غلطید یا در هوای تازه تنفس و به مقصد خواهند رسید!
- نویسنده : یونس رنجکش