مَکُن بدگوی را نزدیکِ خود رام
که بد گوید تو را هم در سرانجام
مَکُن غیبت، مَدِه بیهوده دُشنام
که در حسرت فرومانی سرانجام
نکوبین باش گر عقلت به جای است
که گر بیعیب میجویی، خدای است
اسرارنامه
عطار نیشابوری براساس حکمت جاودانه اخلاقی «آنچه برخورد نپسندی بردیگری نپسند» انسان را از دوستی و نزدیکی با آدم بدگو برحذر می دارد با این استدلال که آنکه عادت به بدگویی از دیگری دارد پشت سر شما هم خواهد گفت پس چرا به او اجازه می دهی، علیه دیگران پیش تو بدگویی کند. هرگز بدگویی ودشنام دادن را عادت خودنکن که سرانجام آن، حسرت خوردن است.
نیک بینی واز دیگران عیب جویی نکردن ، دید مثبت وخوش بینانه داشتن ، نشانه ی عقلانیت وپختگی است.
ازآنجا که همه انسانها عیب و نقص دارند چرا عیب دیگری را بگویند.
فقط خداست که بی عیب است.
- نویسنده : رحمان کاظمی