اگر چه تنور انتخابات در این چند ماه باقی تا برگزاری رقابت ها در افکار عمومی خاموش و تحرکی احساس نمی شود اما جریان های سیاسی اصولگرا با ساماندهی نیروهای تحت فرمان و برگزاری نشست های مختلف که نمونه آشکار آن با حضور پدر خوانده های این جریان در تهران برگزار شد، می کوشند تا در خلا حضور رقبای جدی قدیمی خود که با طرح و ترفند خالص سازی از صحنه خارج شده اند، هیزم این تنور را روشن کنند.
اصولگرایان در این اجتماع چهار هزار نفری خود به رسم این سال ها که برای انتقال پیام تغییر به جامعه با نام های متنوعی ظاهر شدند ابن بار هم از مبنایی رونمایی کردند تا کانالی جدید در کسب قدرت بگشایند و نشان دهند هر چند نتوانسته اند به وعده های خود در ساماندهی چالش ها و مشکلات از اقتصاد تا فرهنگ و سیاست و سایر بخش ها موفق باشند و گره از مشکلات برای مردم بگشایند و به رضایت به آنان ختم کنند اما قادر به ترفند تغییر سازی با اسم بازی های سیاسی هستند!
شانا ، جمنا و حالا مبنا اسم های درآمده از کشکول جریان سیاسی اصولگرای حاکم بر سر نوشت ملت هستند که هر چند در اصل و ماهیت وجودی،چندان تفاوتی باهم ندارند و ریشه همگی در تفکر پدر خوانده های جریانی است که چهار دهه در خود فرو رفته و نهفته است و همانطور که تصویر مشترکی در تمام نشست ها از آنها دیده می شود، در صفحه شطرنج صحنه گردانی سیاست ایران بازیگران آن گاه تغییر لباس می دهند.
اکنون که شرایط اجتماعی و سیاسی کشور در وضعیت بدحالی و بی اعتمادی به احزاب و گروه‌های سیاسی است و اقتصاد هم محکوم به سرنوشت بی‌برنامه بودن متولیان امور است شاید برگزاری اینگونه نشست ها و اسم سازی های محفلی برای کشاندن مردم پای انتخابات اسفندماه چندان جوابگو نباشد زیرا مردم هوشمند تر از آن هستند که به این اسم بازی های محفلی نگاه مثبت نشان دهند بویژه حالا که در غیاب جریان های منتقد سیاست گردانندگان فعلی کشور و بانیان وضع فعلی همه چیز متفاوت است و پای این جریان نوشته شده است.
هر چند در حرف و حدیث های شنیده شده کور سویی برای حضور حداقلی جریانات سیاسی مخالف وضع فعلی به گوش می رسد اما اسامی ثبت نامی های درز شده از لابه لای اخبار غیر رسمی برای حضور در رقابت های مجلس دواز دهم نشان می دهد که کار سختی در پیش است اگر چند که در همین حداقل ها هم هنور نگرانی های جدی برای تعیین تکلیف حضور آنان وجود دارد.
با این حال جریان اصولگرا آنچه می تواند انجام دهد انتخاباتی نیمه رقابتی حداقل در جمع خودشان است تا مردم بتوانند از میان همین جریان غالب کار بلدها و بهتر از بدتر ها را انتخاب کنند و بهترین راه میدان دادن به خودی های بهتر از خودی تر در این میدان است وگرنه با این اسم سازی ها چیزی برای مشارکت در نمی آید و مجلس آینده هم محفلی دیگر مثل همه‌ی محفلی های این روزها خواهد بود!
- نویسنده : یونس رنجکش
