کمتر روزی است که از گوشه و کنار کشور حالا از هرکجا که شده ،خبری از رفتن نشنوید از کوچ ها به انگیزه کسب آرامش،درآمد و اشتغال در فضایی دلخواه با حداقل هایی که تصورش در سرزمین مادری کابوس شده است!
از کوچ نخبگان علمی و تحصیلی که بگذریم حالا به متخصصین حوزه های مختلف از علوم پایه تا پزشکی و فن آوری ها رسیده است آن هم رفتنی با چمدان های گروهی و هرکسی که قصد عزیمت می کند ،دست دیگری را هم به همراه دارد تا به اتفاق بگریزند از احساس آرامشی که تصورش را ندارند!
شاید درد آور باشد از اینکه این موج رفتن و چمدان بستن ها روز به روز به قشرهای دیگری نیز سرایت می کند و حتی بساز و بفروش های خیابان هایمان هم با کارگرهایشان راهی می شوند و بماند صاحبان کارخانه ها و حرفه های کلانی که رفتند.
این ها که همه می روند شاید سووال این باشد به کجا چنین شتابان و خنده و درد آور اینکه مقصد بسیاری از این راهیان نه اروپا و آمریکا و غرب آمال و آرزوهایشان است بلکه همین کشورهای دورو بر خودمان که شاید عمر پیاده شدن از شتر و اسب و سوار شدنشان بر بنز و زندگی با نماهای لاکچری به عمر انقلاب کشور نرسد که به سر صدقه نفت زیر پایشان و هوارهای ایران هراسی حالا مرکز ثقل آمال ملت ایران شده اند!
تاراج یک کشور فقط بردن و خوردن منابع نفت و گاز و پول های در جیب ملت نیست بلکه خالی شدن سرمایه های انسانی به انگیزه های مختلف و عدم توانایی در حفظ آنها هم به هراج دادن اینده این کشور است که این سال ها بر اثر بی تدبیری ها و نداشتن نقشه راهی مشخص هر روز بر این چالش با ضرب تند و تیز تحریم ها و فشارهای چند وجهی از سیاست و اقتصاد تا اجتماعی و فرهنگی اضافه تر شده است.
ترس انگیز و دلهره اور تر اینکه آنچه این روزها بر این شتاب افزوده است سنگینی فضای تهدید امنیت کشور به واسطه اغتشاش هایی است که در گوشه و کنار صدایش را می شنویم و بر بار این تهدید هر روز به واسطه کوبیدن بر طبل شدت آن توسط بدخواهان افزوده می شود.
آنچه اینک برای کشور و ملت مهم است حفط آرامش و امنیت آن است که در هیاهوی قیل و قال و شلیک ها بهانه برای پریدن بسیار شده است.
امروز سرمایه های مادی و معنوی این کشور در خطر تهدید مهاجرت همچون کنجشک های نشسته بر بام شاخه ای هستند که با صدای ترقه ای پر می کشند!
راستی چه کسی از فردای اینچنین لذت خواهد برد و در برگ ریزان عمر با بی ثبات کردن کشور و جامعه به اینده بهتر می رسد.
تا دیر نشده به دامن آرامش برگردیم!
