مطالبه‌گری و مسئولیت‌گریزی دوروی سکه محدودیت‌های کرونا
مطالبه‌گری و مسئولیت‌گریزی دوروی سکه محدودیت‌های کرونا
معین نیوز_از ابتدای شیوع ویروس کرونا بایدها و نباید های اجتماعی متعددی از سوی همگان مطرح شده اما یکی از نکات حیرت آور و البته تاسف بار این عرصه مطالبه تعطیلی های صنفی از سوی عموم مردم است که خود پس از اعمال محدودیت ها، ناقض توصیه های بهداشتی در این فرایند می شوند.

از ابتدای شیوع ویروس ناشناخته کووید ۱۹ موسوم به کرونا آنچه به موازات این ویروس تا به امروز همچنان در هاله ابهام باقی مانده پیچیدگی ها و همان ناشناخته بودن است؛ از خود ویروس گرفته تا برنامه ریزی ها و سیاست های الزامی گذران چنین شرایط و دورانی.

ویروس کرونا از ابتدای شیوع آنچنان از سرایت و درگیری آن گرفته تا درمان و میزان درگیری و آسیب های طول دوره و بعد از درمان آنچنان مبهم بوده که همگی به صورت یک معما و کلاف در هم پیچیده اهالی علم و پزشکی و متولیان اداره امور کشورها را به آزمون و خطاهای متعدد درگیر کرده است.

نکاتی مثل ماسک زدن و رعایت برخی مسائل بهداشتی البته از ابتدای این همه گیری از سوی سازمان ها و نهادها بهداشتی داخلی و جهانی به عنوان مواردی که بی شک موثر اند اعلام شد.

اما درگیری یک عضو خانواده در خانواده چند نفری، ابتلای برخی از افراد حاضر در دورهمی ها نه همگی و کلاً عدم ابتلای عمومی جامعه از جمله موارد ناقض یافته ها و بسیاری از فرضیه های ابتلا بوده اند. موردی که بسیاری از افراد جامعه را به سمت تفکر مصون بودن سوق داد تا نسبت به رعایت شیوه نامه ها بی تفاوت باشند.

اما همچنان هم از ابتدای شیوع کرونا نوک پیکان حمله موج های پی در پی به صورت دو سویه از سوی مسولان به سمت مردم و از سوی مردم به سمت مسولان بوده است. مردم بر این باورند که متولیان اداره کشور باید سیاست هایی اتخاذ می کردند که این زنجیره همه گیری در جایی متوقف می شد.

بسیاری هم در این طرز تفکر گلایه مند از عدم تعطیلی کسب و کارهای مختلف بوده و دولت را مورد هجمه قرار داده اند. اما همین عده نکته مهم چگونگی امرار معاش و کسب درآمد صاحبان این کسب و کارها را فراموش کرده و از قلم انداخته اند. و باز همین عده با تعطیلی چند روزه بار سفر بسته و راهی جاده ها می شوند بی آنکه به علت و فلسفه تعطیلی های عمومی توجه و دقت کرده باشند.

از سویی همین عده در بازارها و خیابان ها و اماکن شلوغ و پرازدحام رفت و آمد مکرر داشته و با رفتارهای عادی انگارانه خود خط بطلانی به تمامی توصیه ها کشیده اند. از جمله تبعات این عادی انگاری وضعیت بسیار قرمز امروزه استان گیلان است. شرایطی که در سایه بی احتیاطی و بی تفاوتی های مردم و مسافرانی که تعطیلی پایان هفته و یا تعطیلی های کرونایی را بدون در نظر گرفتن زنجیره انتقال دلیلی برای سفر ، گردش و دورهمی می پندارند.

بر اساس آخرین آمار رسمی هم اکنون، یک هزار و ۴۷۲ بیمار مبتلا به کرونا در بیمارستان های گیلان بستری بوده که به گفته مسئولان بهداشتی این استان به طور میانگین طی روزهای اخیر ۳۰۰ تا ۳۵۰ بیمار مبتلا به کرونا به دلیل وضعیت بدشان ناچار به بستری در بیمارستان ها می شوند ضمن اینکه روزانه ۶۰۰ بیمار سرپایی نیز شناسایی و با راهنمایی لازم در منزل قرنطینه می شوند.

کارشناسان بهداشتی در گیلان آمار رو به افزایش مبتلایان به بیماری کووید ۱۹ و بستری های آن را طی هفته های اخیر ناشی از سهل انگاری مردم در رعایت پروتکل های بهداشتی پیشگیری از انتشار ویروس کرونا به ویژه کوتاهی و غفلت آنان در استفاده از ماسک در اماکن عمومی و اجتماعات می دانند.

اکثریتی که خود همواره گلایه مند از عدم تعطیلی ها و اعمال محدودیت ها و البته کمبود نظارت ها هستند اما همچنان دورهمی ها، مراسمات عروسی و عزا، خیابان ها، پاساژها و تفرجگاه ها با حضور پرشور همانها پررونق و ازدحام شاهدیم.

در آن سوی ماجرا هم البته نباید از این نکته غافل شد که دولتمردان نیز مردم را مورد هجمه قرار می دهند که اگر رعایت عمومی صورت گرفته و مردم در خانه ها بمانند و شیوه نامه ها را به طور کامل رعایت کنند این زنجیره تاکنون به اتمام رسیده بود. در حالیکه همین برنامه ریزان بسیاری از موارد قابل توجه را در سیاست گذاری های کرونایی خود طی این دوسال آزمون و خطا از قلم انداختند.

تعطیلی های یک یا چند هفته ای بدون سخت گیری و نظارت های خروج مردم از خانه و شهرها، قوانینی بدون ضمانت اجرایی از جمله تعطیلی کسب و کارها تا ساعاتی از شبانه‌روز، کفایت کردن به جریمه های رانندگی برای متخلفین از قواعد، عدم برنامه ریزی برای حمایت های جایگزین کسب و کارهای تعطیل شده و غیره.

کرونا هنوز هم ناشناخته است و شاید با همین ناشناختگی به پایان رسد و یا همزیست مسالمت آمیز همیشگی ما باشد. اما آنچه کرونا آموخت لزوم برنامه ریزی، تعامل دولت و ملت و آمادگی مقابله در بحران های همه گیر است که در این مسیر نباید هیچکس با عادی انگاری به راحتی جان خود و دیگران را در معرض خطر قرار دهد.